Het Kwakiutl cederhouten fluitje is gesneden met een eenvoud die de culturele betekenis ervan logenstraft. De aanwezigheid van twee luchtgaten op het mondstuk suggereert dat het werd gebruikt om een verscheidenheid aan geluiden te produceren, mogelijk voor communicatie of tijdens rituelen. De koordbinding en inscripties duiden op een geschiedenis van gebruik en zorg, wat bijdraagt aan de authenticiteit als historisch stuk. De verduisterde gebieden en patina door het hele fluitje dragen bij aan de esthetische en historische waarde ervan en vertellen een verhaal over zijn reis door de tijd en zijn rol in de praktijken van het Kwakiutl-volk.